ლევნა

(ლევა) (ვლევ, ვილევი) მოკლება (ვეფხისტ. 17, 953), истощать, -ся, убывать. ზმნა ესე მიიღებს სხვადასხwათა ზედდადებულთაგან მრავალგვართა მნიშნველობათა: აღლევა, განლევა, დალევა, მოლევნა და სხ. (იხილენ თვისთა ადგილთა).